Healing Event

Grappig.. van tevoren had ik niet kunnen bedenken waar het Healing Event over zou gaan voor mij. Daar was ik ook helemaal niet mee bezig. Ik wilde gewoon even iets voor mezelf en ik kwam dit tegen. Achteraf weet ik heel goed waar dit voor mij over ging, daar vertel ik meer over in deze blog. 

Moed, controle loslaten en er mogen zijn.

Daar ging het over voor mij. Het klinkt allemaal zo groot. Moed, controle loslaten en er mogen zijn , ik denk ook omdat er zoveel over wordt gesproken op social media. Dat je een enoooorme stap moet nemen en zo kan het ook zeker voelen voor je, die herken ik zeker wel. Maar moed, controle loslaten en er mogen zijn zit vaak ook in de gewone, dagelijkse dingen. En dat vind ik dan wel weer leuk om over te schrijven, om te laten zien dat het ook over de kleine stapjes gaat. Op deze manier kun je je bewust worden van wat je doet en dus ook veranderen.

Het Healing Event

Zaterdag 11 februari was het zover. Het Healing Event. Op locatie in het Samaya conferentiecentrum in Werkhoven. Ik had me ook aangemeld voor de lunch na het event zodat ik lekker op mijn gemakje kon nagenieten en dan pas weer terug naar huis toe hoefde te rijden.

Ik had eigenlijk helemaal geen beeld van wat ik kon verwachten en ik dat vond ik eigenlijk ook wel een fijn idee. Lekker laten gebeuren (lees, controle loslaten). Ik wist alleen dat dit, deze dag even helemaal van mij alleen was. En dat was een heerlijk gevoel. In de aankondiging een week van tevoren werd gesproken over een meditatie en een helende reis, of we een kaars mee wilde nemen en een deken of warme trui. Het enige wat ik me had voorgesteld was een ruimte met matjes om op te zitten/liggen.

Geen matjes op de grond

Het conferentiecentrum is een kleinschalig kloosterhotel. Meteen bij binnenkomst voel je de rust, sereniteit. Ik hou ervan. Het Healing Event vond plaats in de kapel. Een mooie ruimte met een altaar, houten kerkbankjes aan de zijkant, in het midden stoelen, een heleboel kaarsen en bloemen in de ruimte. Dus geen matjes op de grond……, was de eerste constatering 😉.

Wat me opviel was vooral mijn eigen gedrag en gedachten…

Ik ben iemand die meestal achterin gaat zitten, of in het midden, onopvallend maar zeker niet vooraan. Zo van, ik ben er wel en ik doe ook zeker mee maar ik ben niet té aanwezig. Nu voelde het anders, ik keek naar de eerste rij stoelen en het viel mij op dat er nog 1 plekje vrij was en ik dacht oké…dan is deze stoel nu van mij en ik plaatste mijn tas op de stoel om vervolgens gniffelend in mezelf een kopje thee te halen (lees, moed, er mogen zijn / je ruimte innemen).

Bonnie Bessem, Irina en het Heal Team heette ons welkom en werden aan ons voorgesteld. De ochtend werd geopend met een prachtig nummer en hiermee konden we allemaal even zakken in het moment, in het hier en nu en volledig aanwezig zijn. Er werden liefdevol kaarsen ontstoken voor o.a. de slachtoffers van de aardbeving en we mochten onze eigen kaars op het altaar erbij zetten en om heling vragen voor de personen waar je graag heling voor wilde vragen.

Meditatie en healing

Irina gaf vervolgens een geleide meditatie en terwijl wij aan het mediteren waren liep het Heal Team door de ruimte om heling te geven daar waar nodig was. Dat deden ze door aanraking. Een prachtige gave. Door gebeurtenissen in je leven ontstaan er blokkades in je lichaam, blokkades van energie en die kunnen je behoorlijk in de weg zitten. Door middel van aanraking zorgen ze dat de energie weer kan stromen en komen de emoties vrij. Het voelt als verlichting in je lichaam, het voelt vrijer in je lichaam. En dat gebeurde ook. Wat volgde was veel loskomende emotie bij mensen. Wat een pijn dragen mensen toch met zich mee, zo voelbaar als je daar zo met elkaar zit. Zo fijn als er dan een Heal Team bestaat die dit kunnen bieden om de pijn te verzachten.

Daar zijn mijn gedachtes weer

Dan steekt er even een stemmetje bij me op, wat ik hier eigenlijk doe want ik heb niet zoveel pijn als deze mensen ervaren bij zichzelf. Gelukkig weet ik het stemmetje te pareren want dat is natuurlijk onzin. Ook al ervaar ik geen heftige pijn, ook bij mij zijn er nog stukken die aandacht nodig hebben, al zijn die stukken al lang niet meer zo groot. En die constatering doet me goed merk ik. I have come a long way…

We hebben even een pauze en dat is ook wel nodig. Even de heftige energie doorbreken. Tijdens de pauze spreek ik een man die na een ongeluk niet meer dezelfde man is en nu op zoek is naar wie hij is. We kletsen tot het allerlaatste moment van de pauze, tot we weer echt moeten gaan zitten.

We zijn nu echt bij de heling aangekomen…

Blijkbaar is het dan nu het moment voor het echte heling gedeelte want Irina vertelt dat er zometeen achter het altaar 16 mensen mogen gaan plaatsnemen die heling willen ontvangen. Ze geeft aan dat ze graag de handen wil zien van de mensen die normaal gesproken eerst anderen voor laten gaan.. en ik gniffel in mezelf. Voor mij een teken dat ik dus mijn hand op mag steken want inderdaad, dat is precies wat ik zou doen want wie ben ik nou? Er zijn vast mensen die het meer nodig hebben (lees moed, er mogen zijn).

En omdat ik het gevoel heb dat alles vandaag anders is dan hoe ik “normaal” zou reageren, steek ik dus mijn hand omhoog. Zonder dat ik om me heen kijk, twijfel, ik doe het gewoon. En ergens voelt het egoïstisch, misschien herken je het wel. Als je altijd gewend bent een ander voor te laten gaan op jou ontstaat er al snel een schuldgevoel. Totaal onnodig natuurlijk maar dat mag je leren. En daarom ben ik hier ook, om te leren.

Ik ben hier voor mezelf, om mezelf de ruimte te geven, er te mogen zijn, zichtbaar te zijn, mijn ruimte in te nemen.

En daar komen mijn gedachtes weer..

Ik neem plaats op de stoel achter het altaar, geen idee wat er gaat gebeuren maar het is oké, ik laat het gebeuren. Ik doe mijn schoenen uit om goed contact te maken met de grond en doe mijn ogen dicht. Er komt iemand bij me zitten die contact heeft met het Hogere Zelf en de woorden aan mij vertelt, ondertussen raakt ze mij aan. Er ontstaat zoveel warmte in mijn lichaam, het voelt alsof ik kook van binnen. Ik geniet ervan en laat het gebeuren. Om me heen hoor ik mensen huilen. Bonnie Bessem doet nog een meditatie met de rest van de groep en af en toe vang ik iets op en dan laat ik het weer gaan. Ik ben op een fijne plek en zorg dat ik daar blijf. Ik merk op in mezelf de gedachte dat ik wil weten hoe lang het nog gaat duren, misschien zit ik wel als enige op het podium want ik heb geen idee hoe het met de anderen gaat omdat ik met mijn ogen dicht zit. Zullen ze me wel zeggen wanneer het klaar is?

Gedachtes van controle

Ik zie ze en ik ben me er bewust van en ik lach er een beetje om. Ik ben het zo gewend. Normaal gesproken had ik van tevoren aan iemand gevraagd hoe lang het zou duren zodat ik een inschatting kan maken voor mezelf hoe lang ik al zit. Maar dit is nu precies waar het om gaat en wat ik mag loslaten. Ook in dit soort kleine dingen. Geef jezelf maar over.. want waarom is het nodig om te weten? Het is een gewoonte, meer niet. En dus laat ik het weer gaan. Mooi om te oefenen.

Ik heb geen idee hoe lang ik daar heb gezeten maar wanneer ze afsluiten en ik nog even blijf zitten komt er een dame van het Heal Team naar mij toe die aangeeft dat ze allemaal wel even bij me hebben gestaan om healing te geven. Ik heb werkelijk geen idee maar het voelt heel fijn.

Moed

Dan mogen we weer naar ons plekje en ik zie nu pas dat er een kaartje op mijn stoel ligt. Ik draai hem om en ik moet weer lachen want de tekst past zo bij mij op dit moment . Een bevestiging dat ik het goede doe.

Moed

Er volgt een gastoptreden, de dame heet Els Pfann, met haar zang en lach breekt ze de zware energie en dat doet ons allemaal goed. Er is een oudere dame naast me gaan zitten en we doen een lach oefening samen met elkaar, en we dansen samen op muziek die de energie nog meer laat stromen.

In deze hoge energie sluiten ze deze ochtend af en gaan we lunchen met elkaar. Ik zit bij de oudere dame aan tafel en ook bij de zangeres. We kletsen met elkaar en hebben mooie gesprekken. De oudere dame is al 81 jaar en ze inspireert me.  Sowieso ziet ze er super goed uit maar ook de manier waarop ze vertelt, waarop ze in het leven staat, nog mee doet aan zulke events en daarbij ook open is over haar spiritualiteit. Ze vraagt me om mijn kaartje omdat ze benieuwd is naar de hypnose sessies die ik geef QHHT sessies , we kletsen nog even verder en dan ga ik weer op huis aan.

Conclusie

Een mooie dag voor mezelf waar ik volop van genoten heb. Mede doordat ik de moed had om vooraan te gaan zitten, de moed had om mijn hand omhoog te steken, mezelf durfde te laten zien, mijn ruimte in durfde te nemen en ook zeker controle durfde los te laten.

Met deze “kleine dingen” die ik nu heb benoemd, moed, controle loslaten, je ruimte innemen, er mogen zijn, wil ik jullie laten zien waar het ook over kan gaan. Wellicht kan je het herkennen in jouw eigen leven en deze kunnen heel bepalend zijn voor hoe jij in het leven staat en in welke keuzes jij maakt. Of jij het leven leidt dat je wilt leiden, ben je een toeschouwer of deelnemer, hoe ga jij er mee om?

In mijn 10 weken traject heb ik hier aandacht voor. Een traject waarin je leert waarom je jezelf wegcijfert, niet je ruimte inneemt, voorbij gaat aan je eigen verlangen en behoeften, want daar ligt de sleutel om te veranderen. Ben je benieuwd naar het traject? Klik dan even op deze link https://personalhappiness.nl/de-reis-naar-jezelf/

Handige links

Wil je ook een keer deelnemen aan een Healing Event? Kijk dan even op de website van https://hetlevenscollege.com/ er staan nog veel meer leuke events, workshops, cursussen op.

Ook geven ze elke dinsdag in Wassenaar healing op donatiebasis. Ze starten om 10.00 uur met een meditatie en geven daarna individuele healingen. Ze geven ook healing op afstand. Wil je hier graag een keer gebruik van maken? Word dan lid van de Facebook groep https://m.facebook.com/groups/926561048002080/?ref=share

Liefs, Lisette