Herken je dat? Dat je het altijd goed wilt doen, iets niet goed doen kan eigenlijk niet. En jezelf volledig laten zien aan een ander, jezelf geven vind je ook lastig.

Ik stel je graag deze vraag: durf jij te falen of verlies te ervaren / te voelen?

Zie perfectionisme als een jas die je aan hebt. Wat betekent dat je deze jas ook weer uit kunt doen.

Als je dit herkent bij jezelf grote kans dat je perfectionistisch bent, of liever gezegd je hebt perfectionistisch gedrag, want je bent het zeker niet, je doet het!

Ik zag perfectionisme altijd als iets positiefs aan mij. Wanneer iemand aan mij vroeg wat kenmerkend is aan mij, dan droeg ik mijn perfectionisme met trots aan. Misschien herken je het wel. Je benoemd het in je CV en tijdens je sollicitatie gesprekken. Werkgevers waar ik solliciteerde hoorde dit graag.

Wanneer mijn vader mij prees voor hoe ik het altijd deed in mijn eentje met mijn dochter, hechte ik daar veel waarde aan. Ik had alles altijd tip top in orde, no flaws bij mij te vinden! Ik had alles onder controle…

Perfectionisme wordt vaak als een positieve eigenschap neergezet, zo ervaarde ik het eigenlijk altijd wel, toch kan het je behoorlijk in de weg zitten en tegenhouden.

Perfectionisme en controle

Perfectionisme en controle, daar ging het heel lang voor mij over, in die zin, het beheerste mijn leven. Dat kan ik nu zien, toen was ik ‘gewoon zo’. En dat hoor ik ook terug bij mijn klanten. Als je niet beter weet en je niet openstaat voor nieuwe informatie, ‘ben je gewoon zo’.

Perfectionisme kan natuurlijk op verschillende manieren ontstaan

Opvoeding

Perfectionisme kan ontstaan door je 𝐨𝐩𝐯𝐨𝐞𝐝𝐢𝐧𝐠: Omdat ouders hoge verwachtingen hebben van jou als kind, kan dit leiden tot het ontwikkelen van perfectionistische eigenschappen. Je kunt als kind het idee krijgen alleen gewaardeerd te worden als je perfect bent en dat je geen fouten mag maken.

Als kind kun je dit gaan zien als een manier waarop je liefde ontvangt van je ouders.

Trauma

Perfectionisme kan ook ontstaan door 𝐭𝐫𝐚𝐮𝐦𝐚𝐭𝐢𝐬𝐜𝐡𝐞 𝐞𝐫𝐯𝐚𝐫𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧: ik hou niet zo van het woord omdat je dan meteen denkt aan iets groots als een ongeval of PTSS maar dit is zeker niet altijd het geval. Het heeft te maken met hoe jij reageert op een gebeurtenis en hoe dit in je lichaam opslaat. Als je als klein kind van je stoel valt kan dit al als trauma worden ervaren.

Je kan perfectionisme ontwikkelen als een manier om jezelf te beschermen tegen pijn en kwetsbaarheid.

𝐀𝐥𝐥𝐞𝐬 𝐢𝐧 𝐣𝐨𝐮 𝐰𝐢𝐥 𝐯𝐨𝐨𝐫𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐭 𝐣𝐞 𝐨𝐩𝐧𝐢𝐞𝐮𝐰 𝐩𝐢𝐣𝐧, 𝐯𝐞𝐫𝐥𝐢𝐞𝐬 𝐨𝐟 𝐟𝐚𝐥𝐞𝐧 𝐞𝐫𝐯𝐚𝐚𝐫𝐭 💞

De oplossing, om dit deel, dit gedrag los te laten, ligt in jezelf leren kennen, jezelf begrijpen en jezelf te omarmen.

Het zijn stapjes van bewustwording die je doorgaat. En samen met jou doorloop ik deze stappen, zodat je uiteindelijk je gedrag los kan zien van jezelf. Je bent er niet meer mee geïdentificeerd, je bent er niet meer één mee. Oftewel je kan de jas van perfectionisme uit doen.

𝐄𝐧 𝐝𝐚𝐭 𝐢𝐬 𝐩𝐫𝐞𝐜𝐢𝐞𝐬 𝐰𝐚𝐭 𝐣𝐞 𝐰𝐢𝐥𝐭! 𝐃𝐚𝐚𝐫 𝐨𝐧𝐭𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭 𝐝𝐞 𝐫𝐮𝐢𝐦𝐭𝐞 𝐞𝐧 𝐯𝐫𝐢𝐣𝐡𝐞𝐢𝐝 ❤️💫

Hoe is het nu voor mij?

Hoe kan het nu anders zijn? Door elke keer nieuwsgierig naar mezelf te zijn. Waarom doe ik wat ik doe, waarom reageer ik zo, elke keer weer een laagje verder. Dat vereist zelfreflectie, hulp van buitenaf, openstaan voor nieuwe wijsheid, de stilte opzoeken zodat je naar binnen kan keren en met jezelf kan zitten.

Ik weet nog goed dat ik een moment in de tuin zat en mezelf even had terug getrokken. Even alleen zijn met mijn gedachten, de onrust in mijn lichaam. Voelen wat er aan de hand is. Ik was er al een tijdje mee bezig met dat stukje perfectionisme en controle in mij, ik zat er al een tijdje op te kauwen, ik zat er in te prikken en porren bij mezelf. Want ik voelde dat ik daar mijn aandacht naar toe moest brengen, ik moest er iets mee, het begon te wringen.

Doorbraak

En ineens 🤯poef! Ken je zo’n ontplof momentje in je hoofd? Dat je voelt dat er puzzelstukjes in elkaar vallen en je ineens begrijpt waarom je doet wat je doet? Holy s*it! Ik zag ineens dat perfectionisme en controle niet vóór mij werkte maar juist tégen! Ik kon zien dat het iets was wat ik DOE, niet wie ik BEN! En daar moest ik even van bijkomen want ik zag het ineens los van mij (de jas) en dat is aardig gek als je er al ruim 30 jaar mee leeft.

Je doet het gedrag omdat je hoofd denkt dat je dan veilig bent, je hoeft niet meer die pijn te ervaren die je al eerder hebt ervaren, daar blijf je op deze manier veilig vandaan. En dat lieve hoofd heeft het beste met jou voor maar wat toen zo goed voor je werkte, werkt nu ineens niet meer zo goed voor je en werkt juist tegen je. Puur omdat je ontwikkelt en je nu eenmaal niet je hele leven dezelfde persoon blijft (de meeste mensen dan 😉).

Van je hoofd naar je hart

In mijn blog Van je hoofd naar je hart  deel ik het moment waarop dit gedrag bij mij is ontstaan.

Wil je er een keer met mij over kletsen om te kijken wat ik voor jou kan betekenen? Plan dan een gratis sessie bij mij in.

Liefs,